Dag 7

Maandag 25 juli

Het is weer tijd voor een wandeling. Uit 50 Walks gaan we 8 en 9 doen. In de andere boekjes die we hebben staat trouwens ongeveer dezelfde route beschreven, hij moet dus wel leuk zijn!

We starten wel op een iets andere plek dan in 50 Walks beschreven staat, geïnspireerd door de beschrijving in Circular Walks. De wandeling is bij Otterton en de Otter Estuary nature reserve. Via een idioot smal laantje komen we bij Otterton waar we parkeren en naar de Mill lopen (watermolen). We slaan het voetpad naast de rivier in richting zee. Het is een gemakkelijk pad waar veel wandelaars met honden lopen (en in de rivier poedelen).

Vlak bij de uitmonding van de rivier, bij het reservaat, steken we de rivier over en pakken we de South West Coast Path weer op.

Langzaamaan stijgt het pad naar Otterton Ledge vanwaar we een mooi uitzicht hebben op Budleigh Salterton.

We volgen het coast path richting het oosten en genieten van de mooie uitzichten. Het pad is mooi glooiend. We lopen vlak bij een militair oefenterrein en het geschiet klinkt hard over zee. Bijzonder. Het zicht richting Sidmouth is prachtig. De kliffen zijn er hoog en er staan stenenstapels in zee.

We komen langs een oude observatiepost uit WO2 waar de bommenjagers in de gaten gehouden werden. Ook is hier een rijk smokkelaarsverleden, zo vertelt het informatiepaneel ons. Vlak hierna slaan we linksaf het coast path af en weer richting Otterton. We wijken nu iets af van de beschreven route omdat we het voor Sam leuk vinden terug weer langs de rivier te lopen. Hij kan hier nog even lekker zwemmen en snuffelen en zo. Hij heeft sowieso veel los kunnen lopen, heel fijn voor hem.

Bij Otterton Mill kopen we een ijsje. Ik loop even de Mill in waar een winkeltje is en een bakkerijtje met terras en zo. De oude molen is nog in bedrijf en er wordt meel gemalen wat de bakker vervolgens gebruikt en het winkeltje verkoopt. Erg knus allemaal. Er worden producten van lokale handwerklieden en kunstenaars verkocht. Ik neem een leuk beschilderd blikje mee, er staan papegaaiduikers op.

Vanaf Otterton rijden we naar Exmouth waar we aan het strand parkeren. We lopen over de boulevard richting het centrum van het stadje. Het strand is redelijk bezet ondanks de bewolking.

We eten een fish ’n chips bij de take away en het begint zacht te regenen. Het strand loopt leeg.. We wandelen weer terug naar de auto en rijden naar de camping. De garmin besluit een zeer alternatieve route aan te geven en zo zien we meer van het binnenland dan we hadden gedacht. Het is erg leuk rijden daar, lekker bochtig en heuvelachtig, dus het is geen straf.

Onderweg grappen we nog dat het toch wel apart zou zijn dat onze oh zo rustige camping (zelfs in het weekend) nu bij terugkomst ineens vol zou staan. Maar, zo zeiden we, dat gebeurt natuurlijk niet. Dachten we.. Er blijkt een flinke vriendengroep te zijn neergestreken, voorzien van vele kinderen, veelal rond de 12, dus lekker luidruchtig. Het is even wennen om niet meer 1 van 4 tenten te zijn, maar eerlijk is eerlijk: heel veel last hebben we niet van ze. Er wordt druk gespeeld en gesport maar dat is eigenlijk gewoon erg gezellig.

Ook is er een Nederlands gezin bijgekomen met 4 kinderen en een De Waard uit 1959!!! Een antieke tent dus.. Ik rij nog even naar Honiton. Na de fish ’n chips hebben we niet echt behoefte aan een complete maaltijd maar een broodje gaat er nog wel in. We gaan op tijd slapen. Het is koud en windering en we zijn alle 3 best moe.