De terugreis
23-8-2023
We rise early and head to the port. The crossing is very smooth and we even spot a pod of dolphins! Nice!
We take a tourist rout through Wales and the Breacon Beacons, beautiful in the sunny weather. We end up at the Whistle Inn, a bit of a ramshackle of a place at first glance, but actually a very nice pub and campsite! Primitive but clearly they are developing things still. Great spot for a beer, a meal and a nights sleep.
We staan zoals gepland vroeg op en rijden vrijwel direct naar de haven. Dat is letterlijk nog geen 10 minuutjes dus we arriveren ruim op tijd. Omdat ik achter een grote camper aan reed zag ik niet dat ik per ongeluk in de incheck voor Bilbao stond! Nou, daar wilden we natuurlijk helemaal niet naar toe, dus met wat moeite de dubbele rij uit gemanoeuvreerd en bij de goede incheck terecht gekomen. We moesten een tijdje wachten tot het inladen begon.
Aan boord vinden we een plekje in het restaurant aan de voorkant, halen een ontbijt en dan is het wachten tot we aan de overkant zijn.
Het is een zeer rustige overtocht en op het laatst, vlak voor de haven van Fisguard, zien we een groep dolfijnen voor de boot langs komen. Jeey! Eindelijk gespot.
In Wales rijden we via Carmarthen richting Brecon and Becons National Park . Onderweg zwaaien we nog even naar (de afslag naar) Taco en Esther. Wel gek om hier langs te rijden en niet bij ze langs te gaan, maar gelukkig hadden we elkaar al uitgebreid gezien 2 weken geleden. De route is verder erg mooi, het is stralend mooi weer.
Voor Brecon duiken we de A40 af en rijden we dwars door het park en langs de Pen-y-Fan (hoogste top die ik met Ester beklom in 2013. Prachtig.
Nabij Brinmawr, vlak bij het Big Pit mijn museum, had ik een park4night locatie gevonden, een kleine camping bij The Whistle Inn (een pub dus). We komen daar aan en het ziet er allemaal een beetje rommelig uit. De ontvangst is ook wat rommelig, maar voor 10 pond mogen we een plekje uitzoeken. Overal staan witte paaltjes bij de verharde plekken, een beetje geheimzinnig, maar je trekt ze er zo uit dus we zien geen belemmering een plekje te pakken. Een vrouw komt wel naar ons toe meteen. Wat blijkt; de paaltjes zijn ter voorbereiding van de komst van een kampeergroep (denk: We Zijn Er Bijna). Maar die komen morgen pas, dus toen Thijs aangaf dat wij dan al weer weg waren was het geen probleem.
De pub blijkt ondertussen leuker en gezelliger dan de eerste indruk deed vermoeden. De lokale bevolking weet deze plek goed te vinden. Ook de kampeerplaats is duidelijk nog in ontwikkeling. Er wordt een toiletgebouwtje gebouwd en er zijn duidelijk meer ontwikkelingen gaande. Voor nu kunnen we de wc’s van de pub gebruiken, die blijven na sluiting open voor de camping gasten. We drinken een paar biertjes (ik een zeer lokale ale uit het dorp, heel lekker!) en eten in de biertuin, en dat was echt dikke prima! Verder maken we het niet laat.
24-8-2023
Today we travel from West to East. Not very exciting. We camp in Bradfield, 20 minutes from the ferry harbor. We take a stroll after dinner over some of the many, many footpaths here. This is something we did miss in Ireland: footpaths. There is no such thing as ‘Rights of way’ as there is in GB, and apparently in Ireland there is no ‘walkers culture’ as is in GB. Of course they have the wonderful long distance paths, and now and again we came across waymarked (shorter) loops, but it was scares. So we enjoy the fact that we can take a nice spontaneous stroll tonight.
Vandaag maken we de oversteek van west naar oost. Veel bijzonders is er niet over te melden eigenlijk. We rijden de M4 af, de M25 op en dan de A12. Vlak bij Harwich buigen we af naar Bradfield waar we een camping geboekt hebben, Strangers Holiday Park (https://strangersholidaypark.co.uk/). Een keurige camping met mega grote plaatsen en op krap 20 minuutjes van de boot. Perfect.
Na het eten wandelen we even naar het water. We zitten hier vlak bij de uitmonding van de Stour in de Noordzee, waar ook Harwich de haven heeft. Het is een prachtige avond en de estuary is druk met vogels. Via een wandelpad lopen we verder en door de velden komen we weer terug in Bradfield.
Dit is iets wat we wel een beetje gemist hebben in Ierland. In Groot Brittannië is er de zgn ‘Rights of way’ wat betekent dat doorgang voor voetgangers bij wet geregeld is en dat grond eigenaren moeten zorgen dat er wandelpaden beschikbaar zijn. Dit resulteert in een zeer dicht netwerk van footpaths, cycle ways en bridle ways (dat is lopen, fietsen en ruiters gezamenlijk). In Ierland is dit niet zo en hebben we nauwelijks ‘ommetjes’ kunnen maken. Je loopt er vaak over de weg of je moet echt ergens uitgezette wandelroutes treffen, maar die zijn redelijk schaars. Er zijn de bekende lange aftands routes, maar in GB kan je daar dan een stukje van doen en een rondje maken, in Ierland wordt het al snel een heen-en-weertje. Zo spontaan weglopen vanaf een camping was er in ieder geval niet bij helaas. Maar goed, nu halen we dat een beetje in, in Essex.
Morgen moeten we weer redelijk vroeg op dus we maken het weer niet laat.
25-8-2023
Because of some delay boarding the ferry, we depart more than 1,5 hour late (we are still not moving while I type this actually…) We spend our time writing, reading and waiting.
Nu is het echt tijd te vertrekken. We zijn vroeg wakker, en zijn dus meer dan ruim op tijd in de haven. Daar blijkt het een ochtend van wachten, wachten, wachten.
We moeten eerst wachten tot ze gaan boarden, wat om 8 uur zou beginnen. Dat wordt 8.20 (wij zelf zijn nog ruim een half uur later aan de beurt). Dan, als we eenmaal aan boord zitten, blijkt dat we moeten wachten tot alle vracht aan boord is. Er is blijkbaar een brug van de haven zelf stuk waardoor het vracht lossen en dan weer laden 2x zo lang duurt. Ik schrijf dit dan ook nog steeds in Harwich waar we inmiddels bijna 1,5 uur vertraging hebben en nog niet varen. Het is niet anders. Tijd genoeg om het dagboek bij te werken dus..
Na 2 uur varen we eindelijk en na een rustige overtocht meren we om half 7 aan in Nederland. Het is nog een stukje tuffen en we komen een file tegen, dus om half 10 zijn we eindelijk thuis.