Øre Kyrkje – Storrhusranden Rasteplass
21-7-2024
Waking up in such a magical place is really what makes having a campervan worth it. Dolfins swimming by, a marten hunting in and out of the water (I did not know they could do that!). We are a bit hesitant to leave actually, but around midday, we pack up and follow the rout 666 further along the water. It is a beautiful drive. Then we head towards Sunndalsora on the 62 and from there the 70 to Oppdalen. The scenery is now changing completely, driving through a valley, higher and higher, towards a ski-area. From here we go towards Dombås and the Dovrefjell national park. Where reindeer, moose and muskoxen live. We walk to the Snøhatta viewpoint, but no animals to be seen there. The views are stunning though, so it was worth the climb. We end up parking along the road on a nice spot with toilets and a vieuwing tower to see the area across the road. And yes, there are the moose! A mother and calf, and a young bull. Wonderful!
Wat is dit toch een magische plek. Ik moet rond 5 uur snachts naar het toilet, en als ik er uit kom en ik de natuur zo eens bekijk (het is licht zat), hoor ik ineens ‘hmpf’ vanaf het water komen. En nog eens ‘hmpf’. En ja hoor, dolfijnenademhaling!! Er zwemt een dolfijn pal langs de pier. Fantastisch.
Een paar uur later wanneer het wel tijd is om echt wakker te worden, zitten we heerlijk lang in de zon koffie te drinken, ontbijten, in de verte de dolfijnen te bekijken (er blijft er maar een rondhangen bij de viskweker, slimmerd), naar de visjes in het water voor ons.. We willen bijna niet weg. Inmiddels is het ook weer wat drukker met zwemmende locals en kerkganger, maar nog steeds is dit wel echt een heel rustig en vredig stekje.
Maar toch gaan we rond 12 uur rijden. We vervolgen de 666 wat werkelijk een duivels mooie route is. Slingerend langs het water, prachtig. En heel rustig, nagenoeg geen vakantie verkeer hier.
Na een tijdje komt deze weg uit op de iets grotere 62. Ook deze weg leidt ons langs water, en we merken dat het inmiddels heel flink is gaan waaien. In Sunndalsøra pakken we de 70 richtng Oppdal. Dit voert ons door een prachtige vallei, bij vlagen is het een kloof, dan weer meer weids en open. We gaan steeds hoger en hoger. Oppdal is een echt ski-plaatsje en we merken daar dat we echt weer in een totaal ander landschap terecht zijn gekomen. We buigen af richting Dombås, het Dovrefjell nationaal park in. Prachtig ruige hoogland, waar rendieren, muskusossen en elanden te zien moeten zijn. Bij het uitzichtpunt Snøhetta, waar vooral de ossen goed te zien kunnen zijn, maken we de klim van 1,5 km naar boven.
Daar is een heel toffe observatiehut met designhaard en een muur/bank van hout, organisch uitgehakt plus een grote glaswand om het dal in te kijken. Wat overigens leeg is, helaas, maar het uitzicht is prachtig.
Weer bij de bus weten we het even niet zo goed. Het is half 6 en inmiddels zijn we wel toe aan een parkeerplaats. We dachten eerst op de berg te blijven, maar de parkeerplaats waar we staan is niet voor overnachten, die iets lager ligt minder mooi en we staan dan wel erg in de wind. Het weer is echt aan het omslaan nu, wolken en een stuk frisser. We rijden nog even naar een stationnetje, maar ook dat wordt em niet. Dus een camping in Dombås in de navi ingegeven, en we zien we of we voor we daar zijn iets leukers tegen komen. We passeren een aantal rustplaatsen waar ook al meerdere campers staan, en op een gegeven moment rijden we langs een wat grotere met een uitzichttoren. Dit herken ik van een vlog die ik gezien heb, dit is een goede plek! Dus daar staan we nu, tussen andere camperaars en wat beroepschauffeurs die ook weten dat dit een prima plekje is!
We lopen meteen even rond, beklimmen de observatietoren en hoppa! 3 elanden in de weide aan de overkant van de weg! Een moeder met kalf en een jonge stier. Geweldig!!
P4N#138360 Dombås