Skjolden – Kaupanger
24-7-2024
We woke up and noticed a rope hung behind our van. And a sign saying ‘privat camping’. Weird. And then we remembered we noticed a cruise ship dock yesterday. And yes, there they are; a stream of obviously cruise-tourist who cannot read and step right over the rope. The camping owner comes down to scold them, funny.. Another sign these small towns can’t handle all these tourist, 3 to 6 thousand per ship. Especially here, where there are no attractions nearby to take them to in busses.
From Skjolden it is a 30km drive along the smallest road of Norway (as far as we have seen) to Ornes, where we visit the Urnes stavkyrkje. This is the oldest one (they say) and Unesco world heritage. It is stunningly beautiful and we enjoy the tour by our young guide very much.
After this visit we want to take the ferry across to Solvorn. Only this time it is a very small ferry, and you have to embark vehicles in reverse. It was a challenge, but I managed well enough to get some complements from the other passengers.
We travel along the 5 to the Heiberske Samlinger, the folk museum. Nicely done, nice exhibit and well worth a visit. In Kaupanger we park-up on the self-service campsite and enjoy the evening.
Toen we opstonden hing er ineens een touw achter de camper langs, waar verderop duidelijk een bordje ‘privat, camping’ hing. Vreemd. En hoe moeten we er nu straks achterwaarts uit rijden? En toen bedachten we ons dat we gisteren tijdens het ommetje de cruise aanlegsteiger zagen. Zal er een boot geland zijn? En ja hoor, daar komen de drommen mensen langs gelopen. De openbare weg doorsnijdt hier de camping, en we snapten precies waarom de afzetting nodig was. Niet dat het echt erg hielp hoor, men trok zich er weinig van aan. De campingbaas kwam er voor naar beneden om mensen weg te jagen. Er is in dit dorpje ook bar weinig te doen voor de 3 tot 6 duizend mensen die van zo’n boot af komen. Anyway, het was een ware belevenis zo met de ochtend koffie nog in de hand.
We rijden rond 11 uur weer weg, richting Ornes. Vanuit Skjolden 30km over een bij vlagen super smalle weg. Een prachtige route langs het Lustrafjorden met de nodige watervallen en uitzichten, alleen weinig plek om echt even lekker te stoppen.
In Ornes spakeren we en lopen vanaf daar een steile weg tussen de huizen en boerderijtjes door naar boven, naar de Urnes staafkerk. Daar betalen we en bekijken we de mini-tentoonstelling bij de kassa. We kunnen alleen met een toer naar binnen en moeten 20 minuutjes wachten. Geen straf. Het is weer prachtig weer.
De rondleiding wordt gegeven door een jonge knul die de Niet-Noorse groep voor zijn rekening neemt, zijn broer doet een rondje Noors. Dat betekent wel dat hij niet een half uur de tijd heeft binnen, maar de helft daarvan. Maar hij vertelt veel en goed over de bijzonderheden van deze kerk uit 1130. En dat is dan al de 4e kerk op deze plek, delen van de noordkant stammen van een eeuw eerder. Het houtsnijwerk is echt prachtig. Het is niet voor niets dat deze kerk Unesco werelderfgoed is.
Hierna willen we met de pont naar de overkant. Het is echt een kleintje dit keer, en hij gaat om het uur. We passen er precies niet meer op, dus moeten we even wachten. We kopen een ijsje bij het winkeltje aan de haven en genieten van het zonnetje.
Dan komt de pont weer terug en mogen we er op. Achteruit wel te verstaan! Dat is even een uitdaging met de bus, maar de heren van de pont begeleiden goed en met 1x steken staan we keurig op onze plek. Ik kreeg complimenten van verschillende toeschouwers voor mijn stuurvrouwkunst 😉
In Solvorn aangekomen, aan de overkant dus, blijkt dat een idyllisch schattig plaatsje. We rijden wel meteen door, hop naar boven en naar de grotere weg. We pakken hier de 55 op richting Sogndal waar we de 5 oprijden, waar we eerder al eens gereden hebben, maar nu in tegengestelde richting. Aan de 5 ligt de Heiberske Samlinger, het folk museum waar we eerder zo aan voorbij gereden zijn in de regen. Nu bezoeken we het en bekijken de oude, en nieuwere huisjes. Het is een leuke wandeling over het terrein in het mooie weer.
Daarna bezoeken we de exposities binnen nog. Een mooie en keurig uitgestalde verzameling werktuigen en dergelijken uit de omgeving. Leuk gedaan en echt wel de moeite waard.
Dan is het al half 5 dus tijd voor een park-up. Bij Kaupanger, 10 minuutjes rijden, is een camping aan het fjord, en we zijn erg toe aan een douche. Dus dat wordt em. De camping is gebaseerd op zelf-service en goed vertrouwen. Via de website kan je betalen (met Ideal zelfs) en er staat verderop een koelkast en kast met wat drankjes en snacks die je kunt kopen door geld te droppen in het kistje. Dus dat. Geweldig.
We zitten tot laat buiten, ik schrijf dit nu nog steeds buiten, om 21.40, en de zon is nu net achter de bergen verdwenen. Het koelt snel af, lekker!!
P4N#35162 Amlasanden Fjordcamping