| 28-7-2010 Na een goede nachtrust op de zeer stille camping, ontwaken we om 8.30 uit een diepe slaap. Deze camping is zó stil dat zelfs om 9 uur nog bijna niets te horen is. Heerlijk. Na het koffie-ontbijt-koffie-verslagschrijf-ritueel stappen we in de auto om een ‘rondje D-day’ te doen, hebben we dat meteen maar gehad. Het is ongeveer 1,5 uur rijden al met al naar Vierville sur mer waar het beruchte Omaha beach begint. Veel ‘beach’ is hier niet meer, er is een mooie boulevard aangelegd en er staan huisjes tegen het duin aan. | |
 | |
| We rijden nog wat verder over de boulevard naar Les Moulins om het monument te bekijken wat daar staat. Vanaf hier is er ook meer ‘beach’ terug te vinden. | |
 | |
 | |
| Onderweg terug zijn we nog bij Pointe du Hoc gestopt. Hier op de kliffen zie je de resten van een versterking. De rangers moesten hier de steile klif beklimmen om de geschutskoepels te veroveren. De kraters van het bombardement wat daar aan vooraf ging zijn nog goed te zien. Het is net een maanlandschap. | |
 | |
 | |
 | |
 | |
 | |
| Met onderweg nog een fotostop bij een mooi oud ding (zie de twee panorama’s hieronder), zijn we naar La Madeleine gereden, beter bekend als Utah beach. | |
 | |
 | |
| Waar nu de toeristen op het mooie strand liggen, kwamen 66 jaar geleden de Airbourne mannen aan wal die de troepen achterna kwamen. Bizar idee.. Op de momumenten en het museum na is er eigenlijk een normaal stuk strand. | |
 | |
| Na dit rondje recente geschiedenis zijn we boodschappen gaan doen en hebben we lekker bij de tent een en ander zitten snoepen. Na het eten een potje yahtzee, oh nee ‘dobbelblokje´! gedaan. 2x verloren.. Grrrr Dat vraagt om wraak! |