| Dinsdag 14 juli: vertrek | |
| Eindelijk is het zover! We gaan naar Schotland! De auto is volgeladen en het past er allemaal keurig in. We hebben niets te weinig mee. Om 13 uur zijn we vertrokken uit Wierden richting IJmuiden. Het werd een voorspoedige rit en tegen drieën waren we al bij de boot. Daar aangekomen moesten we eerst Sam inchecken. Dat ging gelukkig zonder slag of stoot, zijn papieren en chip waren helemaal in orde. Nu wij nog! Nadat we door de check in zijn gereden worden we in de rij gezet en zien we iedereen langzaam op de boot gaan. En wij maar wachten. | |
 | |
| Bijna als laatste, een kwartier voor afvaart mochten we dan eindelijk aan boord. We zijn met 1 andere auto met hond tussen de vrachtwagens gezet. Waar we Sam uiteindelijk in het kennel moesten droppen was wat onduidelijk. We werden naar deck 6 gestuurd waar de informatiebalie is. Van daaruit werden we weer terug gestuurd naar deck 4 waar het kennel moest zijn. We zagen echter niets dat op een kennel leek. Uiteindelijk werden we er door een steward heen geleid. Gelukkig viel het kennel niks tegen! Er stonden grote variokennels, er was water en zelfs een soort grote kattebak in het halletje ervoor. Anders dan we dachten mochten we er ieder moment van de reis naar toe! Onze hut/key was ook voor het dog hotel. Een hele geruststelling.Na Sam geìnstalleerd te hebben naast zijn buurvrouw zijn we naar het dek gegaan en hebben we in de Skybar helemaal bovenop de boot lekker wat veel te dure biertjes gedronken (gelukkig was het happy hour, zodat we drie biertjes voor de prijs van twee kregen. Daarmee viel het nog een beetje mee). | |
 | |
 | |
 | |
| Na dit vrolijke uurtje hebben we een nog veel duurdere Fish and Chips gegeten en nog even een check bij Sam gedaan; hij maakte het prima. Vervolgens hebben we nog wat meer biertjes gedronken in een barretje elders op het schip. Hier kwam een gitarist optreden, dus we hebben zelfs nog even gezellig meegezongen. Het was sowieso een melige boel met ons twee, iets over een unfrozen dude en zijn truckervriendjes. Je moet iets om de tijd te doden. Uiteindelijk was het tijd om onze hut op te zoeken. | |
 | |
| Na een onrustige nacht hebben we Sammetje opgezocht en een knuffel gegeven. | |
 | |
| Daarna hebben we een ontbijtje gehaald en was het alweer tijd om aan te meren.Sam bleek de hele reis zijn plas opgehouden te hebben en uiteraard had hij een flink ongelukje op weg naar de auto. Raar dier….Doordat we als laatste de boot op waren gegaan hoefden we maar kort te wachten voordat we de boot afkonden om richting Schotland te gaan.. |