Schotland 2014

Dag 7: Ardcaslte Wood

Maandag 21-7

Het belooft alweer een aardige dag te worden, we boffen enorm met het weer! We hebben weer een leuke wandeling uitgezocht uit het boekje. Het is een wandeling langs Loch Fyne in Ardcastle wood (nr. 18). We moeten er wel een stukje voor rijden, de enorm bochtige en toffe A816 helemaal af. Het is prachtig onderweg.

Bij Lochgilphead gaan we de A83 op richting Inveraray en komen al snel bij de parkeerplaats van de Forestry Commision. Het is een gemakkelijke wandeling over gode bospaden grotendeels langs het zee loch.

Sam haalt in het begin nog een flauwe grap uit: hij begint met zijn voorpootje te hinken. Wij kijken, niets te zien of te voelen. Dan even later is het ineens zijn andere pootje. Smiecht! Hij heeft gewoon niet zo veel zin en denkt er zo onderuit te komen of zo, de grapjas. Zodra het pad wat avontuurlijker wordt is Sam weer op wonderbaarlijke wijze weer genezen. Lourdes is er niets bij.. Zonder verdere streken kunnen we verder. Het is een mooi bos met enorme varens en beekjes en zo. We nemen nog een kleine de-tour over de rotsen langs het water, lekker scharrelen.

Na een uur komen we aan bij Rubha na Drochaid, een landpuntje in het water met een bankje aan de inham van de kleine baai Loch Gair. Hier pauzeren we. Dan weer door en we komen langs de resten van een oude kapel met een begraafplaatsje. Prachtig gelegen in het bos, met uitzicht op Loch Gair.

Veel naaldbossen in Schotland zijn productiebossen en worden zo eens in de zoveel jaar gekapt en opnieuw aangeplant.

Met 9km op de teller en lekker in het zweet komen we weer bij de auto aan. We rijden de zelfde weg terug maar stoppen onderweg bij Kilmartin. Dit is een piepklein dorpje met een kerk, pub en museum, maar heel bijzonder. In de vallei aan de voet van het dorp en in de omliggende heuvels stikt het van de archeologische bijzonderheden. Het schijnt het meest rijke archeologische gebied van Groot Brittannië te zijn met wel 800 vindplaatsen in de directe omgeving. We zijn eerder al even gestopt om wat staande stenen te bezoeken, in de verte zijn verschillende cairns te vinden (grafheuvels van stenen).

Gefascineerd door ‘oude meuk’ als ik ben kan ik het ook niet laten even het museumpje te bezoeken. Hier zijn vondsten te zien en wordt het leven in het gebied door de eeuwen heen beschreven. Bij de kerk zijn nog wat bijzondere Middeleeuwse grafstenen tentoongesteld, prachtig gegrafeerd.

Dan rijden we verder naar Oban met de nodige foto-stops.

Het is inmiddels het einde van de middag en we beslui\ten lekker fish ’n chips te eten aan de kade. Weer een heerlijke dag zo!

Naar volgende dag