Wales 2011

Zondag 31-7 Dolgarrog

Dit keer iets minder belachelijk vroeg op. We ontbijten weer uitgebreid en gaan dan op weg voor walk 17.

Bij Dolgarrog in de bergen boven het dorp ligt een waterreservoir. Hier rijden we naar toe via een heel spannend smal en stijl weggetje. Eerst door bewoond bosgebied, later moeten we door hekken en worden we er door bordjes op gewezen dat dit ‘sheep country’ is.

De parkeerplaats ligt midden op de hoogvlakte, is klein maar er staan heel wat auto’s. Parkeren is even een uitdaging omdat het zo krap is, maar het lukt. Wel tikken we een kap onderaan de voorbumper los op een steen. Shit maar reparabel.

We lopen tussen de schapen en sheepfolds door richting Llyn Eiggiau en de kapotte dam.

In 1925 is die dam doorgebroken en een vloedgolf is richting het dorp de berg af gedenderd. 16 Mensen kwamen om en het meer is nu een stuk minder diep dan het was. De instabiele grond die de ramp heeft veroorzaakt heeft er ook voor gezorgd dat ze de dam niet hebben herbouwd.Voor wat achtergronden over deze ramp: link 1, link 2, link 3.

De muur ziet er nu maar raar uit zo in het landschap, we voelen ons een beetje alsof we in het decor van LOTR lopen.

Bij de dam buigt het pad af naar het noorden (het meer is zo ver terug getrokken dat we het niet hebben gezien) om aan de andere kant van de vlakte richting een kleiner reservoir te lopen. Het is een prachtig pad met ruïnes (huizen verwoest door de golf) en schapen.

De schapen reageren overigens allemaal hetzelfde op Sam: eerst heel cool observeren:

En dan toch maar als een dolle op de vlucht:

We duiken wat bosjes in wanneer we bij een dalletje komen en komen bij Coedty Reservoir.

Hier vervolgen we de route over asfalt. Er volgen wat leuke klimmetjes en afdalingen en via het pad wat we met de auto eerder hebben gereden lopen we om de Waen Bryn-gwenith. Langs nog wat oude homesteads komen we weer in schapenland en zien we de vlakte met de parkeerplaats. Het is inmiddels dichtgetrokken en de dam hangt in de mist.

De wandeling was ongeveer 11,5 km en we hebben er 2,5 uur over gedaan. Het was een heerlijke oefening voor de klimspieren.

We rijden het spannende weggetje weer naar beneden, best spannend als je dan een tegenligger tegen komt, en we rijden weer naar de camping om wat te drinken en weer lekker te eten. Ondertussen zorgt de campingbaas af en toe voor wat extra entertaninment door met zijn Border collie rond te scheuren. Dit alles uiteraard onder het mom van werken.