Zaterdag 11 oktober
We gaan weer naar zuid Wales. We zijn hier eerder geweest (ik zelfs 2x) aangezien onze vrienden Taco en Esther er wonen. Ze hebben een paar maanden geleden een huis gekocht in het prachtige Carmarthenshire en dat moesten we natuurlijk gaan bekijken! Nu konden we pas op maandag bij ze terecht, dat vonden we iets te kort, dus zijn we vast op zaterdag naar Bristol gevlogen.
We kregen een klein, grijs Corsaatje mee en daarmee zijn we naar Pembrokeshire gereden. We hadden van te voren 2 overnachtingen geboekt in St. Govans Inn, vlak bij de prachtige kust. Het rijden ging weer als vanouds en het schoot aardig op. Alleen bleek het Corsaatje wel wat weinig vermogen te hebben en tuften we als een lorrie de heuvels op.
Aangekomen in de Inn krijgen we de sleutel naar een knusse kamer aan de voorkant van de Inn. We zijn moe van de lange dag (we vlogen in de ochtend dus waren al om 6.30 op weg) en besluiten lekker beneden pintjes te drinken. De Cwrw (Welshe ale, spreek uit ‘koeroe’ ongeveer) smaakte goed en volgens Thijs was de lager ook prima.
We eten een goed pubmaal (vishapjes vooraf, dan cod and chips) en raken aan de praat met de dorpsfilosoof. We drinken samen nog het een en ander en gaan dan lekker slapen.
Zondag 12 oktober
Na een heerlijk full English breakfast gaan we op pad. Ik heb uiteraard weer een Pathfindersguide gekocht (Pembrokeshire and Carmarthenshire) waar een wandeling in staat hier in de buurt. Nu had Esther me ook nog een andere wandeling toegestuurd van de AA en die twee zijn goed samen te voegen. De AA wandeling is hier te vinden: http://www.theaa.com/walks/beaches-and-lakes-at-stackpole-420050
Samen met het stukje uit het boekje zouden we op zo’n 15 km komen. We gaan op tijd op weg en lopen eerst een stuk langs de prachtige ‘Lilly ponds’. Deze meertjes zijn in de 18e eeuw gemaakt door een dammetje te bouwen in de rivier. Het is er prachtig, er zitten legio vogels, vooral veel zwanen, er groeien veel lelies en andere waterplanten en er schijnen otters te wonen. Door het mooie ochtendlicht was het een sprookjesachtig geheel.
We lopen naar en door Stackpole en naar Stackpole Quay. Hier pauzeren we even. Vanaf hier gaan we een heel eind langs de zee, over de kliffen lopen. Het is echt prachtig. Het weer werkt ook nog eens enorm mee en we lopen lekker in de zon. We komen langs Barafundle bay, een mooi strandje. Dan weer omhoog en naar Broadhaven. Hier komen ook de Lillyponds in zee uit. En we gaan weer omhoog, we lopen een stuk over militair oefenterrein maar ze zijn momenteel niet aan het schieten dus we kunnen door. We hoeven niet ver meer.
Als we bij St Govans chapel zijn klimmen we via een trap naar beneden. Tussen de rotsen is een klein kapelletje gebouwd. Hier zou St. Govan zijn gaan wonen, een Ierse monnink die hier kluizenaar werd. Het kapelletje stamt uit de 12e of 13e eeuw.
Dan gaan we weer omhoog en lopen we via de weg weer naar de Inn. Het is zondag en dus is het er druk met allemaal mensen die voor de sunday lunch komen. Als het rustiger is eten we weer heerlijk, krijgen nog een flink stuk mudslide cake van de filosoof en rollen redelijk op tijd ons bed in.
Maandag 13 oktober
Om de benen wat rust te gunnen gaan we vandaag wat kastelen bekijken voor we naar Taco en Esther rijden. Maar eerst willen we iets verderop nog naar de kust rijden waar wat mooie rotsen moeten zijn, de ‘stacks’. Ook hier ga je over militair oefenterrein. Dit keer kunnen we niet veel verder dan de parkeerplaats. In de verte wordt verwoed geschoten! De ‘stacks’ kunnen we dus niet bekijken maar het is evengoed mooi.
Via een omweg rijden we naar Pembroke om daar het kasteel te bezoeken. Dit is erg groot en tof. Torentjes op, trappetje af.. veel te zien, al is het grotendeels een ruïne. Op de binnenplaats is van gekleurd asfalt een enorme kaart van Wales gemaakt waar alle kastelen en forten op aangegeven zijn. Erg tof! Ook is er een enorme grot onder het kasteel waar je via een wenteltrap heen kan. Deze grot werd al in de IJtijd gebruikt door jagers verzamelaars en is in de loop van de eeuwen steeds in gebruik geweest. Het kasteel heeft het waarschijnlijk als boothuis en goederenopslag gebruikt aangezien het aan de rivier ligt. Ze hebben er een muur met ramen en een poort in gebouwd zodat het goed te bewaken was. Nu wonen er alleen een boel duiven..
Na dit kasteel rijden we naar Manorbier waar ook een ruine staat. Ook hier kunnen we nog best veel zien, maar het is aanzienlijk kleiner. Wel is het prachtig gelegen aan de baai waar we nog even rondstruinen over de prachtig roodbruine rotsen.
Hierna gaan we naar Tenby. Een grotere en toeristische stad aan zee. Ook dit is prachtig gelegen aan een breed strand, hoog er boven op de rotsen. De trappetjes en tuintjes die tegen de kliffen aan gebouwd zijn zien er tof uit. Ook is er een haven, het was eb dus de bootjes lagen in het zand, en er zijn mooie oude gebouwen.
We lunchen hier en rijden daarna naar Felingwm Uchaf in Carmarthenshire. Het is echt een gehuchtje met een pub en een paar huizen. En in één daarvan wonen Taco en Esther nu. Ze hebben werkelijk een geweldig stuk land bij het huis, een erg gezellige woonkeuken en plannen voor een fantastische B&B. We krijgen een rondleiding van Esther over het landgoed. We doorwaden hun beek en lopen door hun bos.. Geweldig dus. Er lopen nu ‘leenschapen’ op het land. Een boer huurt in feite hun grasland en dat van de buurvrouw. Er zijn een boel vogels en planten enz enz. Het is kortom een geweldige plek. Als Taco thuis komt eten we heerlijk en kletsen we fijn bij.
Dinsdag 14 oktober
Vandaag gaan we met Esther in de omgeving wandelen. We rijden door prachtig herfstig land naar Tally waar een oude abdij ruïne is. Daar doen we een rondje van slechts 4,5 km maar met heel veel klimmen en dalen. Het uitzicht is geweldig! Ondanks de wolkenlucht en buien in de verte, of misschien juist wel dankzij..
Na deze lekkere work-out rijden we naar Aberglasney gardens vlak bij Llandeilo. Deze tuinen horen bij een prachtig landhuis. Wat heel tof was, is dat ze van de vervallen binnenvertrekken van het huis, in feite op een soort binnenplaats, een tropishe kas hebben gemaakt. Tussen de ruïnes van de vertrekken groeien nu bananenbomen en orchideën. Heel erg tof gedaan. Buiten is uiteraard een ommuurde formele tuin, een groente-, fruit- en kruidentuin, een boslandschapje, een vijver en een wat wildere tuin (deels Aziatisch qua stijl). Erg indrukwekkend was de tunnel van taxus en de knalrode wilde wingerd. Het was opvallend kleurrijk zo laat in het jaar, er bloeide nog genoeg. De moeite waard dus.
Thuis koken we weer lekker en genieten we van het uitzicht en de vogeltjes op het balkon.
Woensdag 15 oktober
Aangezien Esther naar Welshe les moet gaan Thijs en ik samen op stap. Het is een wat regenachtige dag en we gaan dus lekker een toer met de auto maken. We rijden naar Brecon, langs de rand van het Brecon Beacon national park. Het stadje zelf hangt tussen leuk en vervallen in, maar heeft potentie..
We halen wat te eten en kopen een klein wandelgidsje (pathfinders korte wandelingen versie). Daarin staat een leuk tripje van 4,5 km bij het Mountain centre vlak in de buurt.
We rijden er heen en lopen over de Mynydd Illtyd, een heuvelrug met ruige begroeiing en prachtig zicht op de Pen y Fan (als er geen wolk voor hangt). Anderhalf jaar geleden bevond ik me daar op te top en keek neer op dit gebied. Grappig idee. Ik had er graag nog eens gestaan maar gezien het weer was het een verstandige keuze dat niet te doen. Op de heuvelrug is nog een oude fort uit de IJzertijd te zien waar vandaan je een prachtig uitzicht hebt op het lager gelegen land. Vanaf hier keren we weer om en lopen we nagenoeg de zelfde route weer terug.
We rijden zeer toeristisch en via grappige bergweggetjes weer naar Llandeilo en Felingwm Uchaf.
Donderdag 16 oktober
Taco had vandaag een dagje vrij en we gaan dus, na een lekker ontbijt, op tijd op weg. We gaan een mooie route lopen bij Laugharne aan de kust. Dit is tevens de woonplaats geweest van Dylan Thomas, een Welshe dichter, die Taco en Esther bewonderen. Extra leuk dus.
We lopen het eerste stuk dan ook over het Dylan Thomas birthdaypath en er zijn borden met zijn gedichten onderweg te lezen. Het pad loopt omhoog langs het prachtige getijdengebied. Het is een mooi gezicht zo van boven. Dan dalen we af en lopen we door vlak weideland. Daarna weer omhoog en door de velden weer naar Laugharne waar we lekker lunchen.
De wandeling gaat weer verder en we maken nog een lus om het dorp heen en komen uit bij het huis van Thomas. Zijn gedichten gaan veel over de natuur en we snappen heel goed waarom deze plek hem heeft geïnspireerd. Het is erg mooi. We eindigen de wandeling weer op de parkeerplaats aan zee. Deze parkeerplaats stond een week terug nog een meter onder water en dat werd voor de volgende dag ook weer voorspeld. Gek idee!
Vrijdag 17 oktober
De laatste volle dag. We gaan nog één keer lekker wandelen en ik wil nog naar het wolmuseum. De wandeling is bij Llandeilo in de buurt. We starten bij kasteel Carreg Cennen en lopen er in feite omheen. Het is hier flink heuvelachtig en we starten dan ook met een afdaling die steeds steiler wordt. En wat omlaag gaat, gaat onvermijdelijk ook weer omhoog. Het is echt een flinke kuitenbijter en we zijn blij dat we onze stokken mee hebben genomen. Die hebben we voor het eerst echt nodig. De grond is namelijk ook nogal nat overal en dat levert soms gevaarlijk gladde stukjes op. Maar het gaat prima verder. Wel twijfelen we soms of we nog wel op een pad lopen of dat het stiekem toch een beek is.. Dat onderscheid is hier niet altijd even duidelijk. Na de klim lopen we door hoger gelegen weilanden met steeds weer prachtig zicht op Carreg Cennen. De bomen er omheen zijn prachtig oranje en bruin, en als dat de zon doorbreekt is het adembenemend mooi. Na nog eens dalen en een laatste pittige klim omhoog naar het kasteel zijn we er. We bezoeken Carreg Cennen nog, de uitzichten zijn weer prachtig.
Hierna rijden we via de chippie in Llandeilo naar het National Wool Museum. Dat ligt ergens ten noorden van Carmarthen en de navi hield er een creatieve route op na. Wel heel erg tof rijden door de heuvels en de herfstkleuren. Het museum was leuk. Ze hebben de oude fabriekshal mooi opgeknapt en de oude machines die er staan werken bijna allemaal nog. Helaas liepen we de demonstraties mis.
Via een iets directere route via Carmarthen rijden we weer terug. Moe van een lange en redelijk intensieve dag.
Zaterdag 18 oktober
Inpakken, opruimen, schoonmaken en naar het vliegveld. We vlogen pas laat dus we hadden er wel lekker de tijd voor. Om 13.00 vertrokken we uit Felingwm Uchaf en we waren om 15.00 op Bristol airport. Autootje inleveren, wachten tot we de koffers kwijt konden (nog leuk in gesprek met een reislustig ouder echtpaar geraakt) en lekker wat eten.
Na een voorspoedige vlucht en een verlengde taxirit (de piloot miste een afslag) staan we weer op Nederlandse bodem en zit de vakantie er weer op helaas..
Gelukkig mochten we Sammetje weer ophalen die heel blij was ons te zien, en wij hem. Hij heeft het ook weer heerlijk gehad bij Hans en Irma.
Komend jaar zullen Taco en Esther bezig gaan met de verbouwing tot B&B. Daarna kunnen we iedereen van harte aanraden daar een paar dagen te spenderen! Carmarthernshire is een geweldig mooi gebied en wij kunnen alvast niet wachten tot we kunnen boeken!