7-7-2022
Na een onrustige nacht (niet op de bank dit keer) doen we het rustig aan. Dit is onze laatste dag van de vakantie en ondanks dat Sam niet echt beter wil worden, gaan we rond de middag op pad. Klein roadtourtje. We bezoeken 2 ruïnes en de zee. De ruïnes zijn in beheer van English Heritage en gratis te bezoeken. De eerste is Bishops Walthams Palace. Een enorm complex waar de grootsheid van dit paleis nog goed te voelen is door de hoge muren die er nog staan. Er staan informatieborden bij die vertellen dat het in de burgeroorlog van 1642-1649 verwoest en verlaten is. Het complex is al heel oud want in de 12e eeuw stond het eerste gebouw er. Na de verwoesting waar er in de jaren er na meer gesneuveld is door het roven van bouwmaterialen, is er een boerderij op terecht gekomen. Inmiddels is dat het museumpje wat gesloten is wanneer wij er zijn. Het complex ligt midden in het plaatse Bishops Waltham en je zou er zo aan voorbij rijden. Leuk bezoekje zo.
Dan rijden we door naar Titchfield Abbey. Dit voormalig klooster én kasteel/landhuis is iets jonger, in de 13e eeuw neergezet. Na de ‘Suppression of the Monasteries’ (de reformatorische ontbinding door Henry VIII) is het verbouwd tot mansion ‘Palace House’ tot het in 1781 grotendeels afgebroken is om als bouwmateriaal elders te dienen (dat gebeurde dus vaker hebben we gezien..). Het is nu een prachtige ruïne met een muur er omheen en een boomgaardje. De façade van het Palace House staat nog grotendeels maar er achter is het een archeologische opgraving. Wat heel bijzonder is zijn de stukken middeleeuwse vloertegels die open en bloot nog op hun plek liggen. En ook deze site is dus gratis te bezoeken, alhoewel parkeren 2 pond kost officieel. Alleen een machine of honesty box oid hebben ze niet, betalen moet via een sms wat voor buitenlandse aanbieders wat lastig blijkt (mij lukt het iig niet zo snel..) Nou ja.
Ook deze site rij je trouwens zo voorbij. Het wordt bewegwijzerd vanaf de grote weg, maar een wegwijzer daadwerkelijk naar de site ontbreekt en aangezien er een grote muur omheen staat zie je pas de toerit als je er langs rijdt. Wij moesten dus even keren. Maar het ook dit is een prachtig plekje, gelegen in saai stedelijk gebied, dat wel..
De English Heritage sites zijn allemaal goed onderhouden en zeker een aanrader om te bezoeken. Veelal gratis dus, of voor een parkeer-fee. Wat overigens gratis is als je member bent, waarmee je ook gratis bij kastelen en zo naar binnen kunt. Mocht je veel van deze sites willen bezoeken is een membership zeker een aanrader, al was het maar om die mooie gebouwen en bijzondere plaatsen te helpen bewaren. Met een hond haal je het er niet uit, omdat je vaak niet naar binnen mag, maar wanneer we zonder op vakantie gaan die kant op ga ik zeker een ‘overseas visitor pass’ overwegen . Het zelfde geldt overigens voor the National Trust en de Schotse varianten, die hebben allemaal dergelijke opties en zijn soms uitwisselbaar met elkaar. Zeker de moeite waard even in te duiken mocht je die kant op gaan! Maar zoals gezegd: een hele boel sites zijn vrij en gratis te bezoeken.
We rijden nu nog even naar zee door een weinig inspirerende omgeving. Wat kust betreft zit je hier niet echt goed.. vergane glorie, oninteressante woonwijken.. Maar bij zee vinden we een stukje kade aan een vogelreservaat. Met uitzicht op the Isle of Wight (en de industrie van Southampton, tja..).
Weer thuis ruimen we vast zo veel mogelijk op. We gaan heel vroeg naar bed, Thijs vooral om een nacht echt goed te kunnen slapen zodat hij het grootste rij-deel op zich kan nemen morgen. Ik kruip weer bij Sam op de bank. Gelukkig ligt het prima. Dit maal slaap ik met de tuindeur open, het is warm en zo lig ik toch rustiger. Sam kan nu altijd op tijd buiten komen.