24-6-2022
De wekker gaat vroeg, we gaan op pad. De rit naar Calais en de Eurotunnel terminal gaat voorspoedig, we zoeven door Nederland en België. We kunnen ons dan ook op een trein een uur vroeger inchecken dan geboekt, top!
Maar dan. Alles gaat anders dan normaal, en met nogal een Franse slag. Na het inchecken worden we meteen naar de parkeerplaats geleid, ipv eerst de border controls. Dat was al raar. We kunnen in feite meteen door naar de boarding, maar sluiten achter een enorme rij auto’s aan die via een raar parcours naar de border controls gestuurd werden, wat allemaal heel erg lang duurde. Na 50 minuten waren we er doorheen, maar de trein die we zouden nemen was wel al weg. Maakt op zich niet uit, ze zetten je zo op een andere trein, maar er werd 0,0 over gecommuniceerd en niemand te bekennen om even iets aan te vragen. Wij kennen de gebruiken daar dus maakten ons niet druk, maar je zal er maar voor het eerst zijn en denken dat je trein weg is…
Anyway, om 14.00 Nederlandse tijd waren we over en reden we richting Londen. De M25 was druk maar eigenlijk viel het allemaal best mee. We rijden de route via de M3, door Bracknell (ook drukkig) en dan de M4 op. Bij Swindon de M-ways af en boodschappen gedaan in een enórme ASDA. Fijn dat er hypermarkets bestaan hoor, maar deze was echt té groot! Keuzestress!!
Nog een klein stukje tussen de smalle heggen door en we zijn in Southrop. Een klein gehuchtje volledig gebouwd van Cotswolds stone (honingkleurig natuursteen, de foto’s van de komende dagen zullen er vol mee staan).
We hebben een fantastisch huis ter beschikking voor een week, met alles er op en er aan, maar meest belangrijk zijn de geweldige tuin en een grote tafel om spelletjes aan te kunnen doen.
We eten laat en gaan vroeg naar bed, dood moe van toch wel een lange rit. Morgen wandelen…