29-5-2019: Van Hull naar Ainthorp
 

Het is een rustige overtocht, dus we slapen relatief goed. Rond 6.00 (UK tijd) staan we op en ontbijten we. We varen inmiddels in de uitmonding van de Humber dus Hull is niet ver meer. Om 7.20 mogen we Sam bevrijden. Hij heeft de boel droog gehouden maar moet wel meteen een énorme plas doen op het plaatsje. Goed gedaan door die ouwe dibbes.
We mogen meteen wegrijden, het voordeel van met de hond reizen is dat je pal voor de kennel gezet wordt en niet in een lange rij andere auto’s. Je kunt meteen weg in principe. Tegen 8.00 zijn we dan ook ruim op weg en we kiezen de eerste parkeerplaats die we tegenkomen om Sam even uit te laten en ontbijt te geven.
We rijden via de A165 naar het noorden langs de oostkust. Onze eerste bestemming is Scarbourough. We komen daar rond 9.00 aan, zoeken een pinautomaat voor de nodige ponden en drinken een kop cappuccino op een terrasje in de zon. Hoe mooi kan de vakantie starten?
We rijden door op de A165, een prachtige route naar de A171 en op naar Robin Hood’s Bay. Dit kleine smokkelaarsdorpje ligt tegen een klif aangeplakt. Het is hier vrij druk, even wennen, maar het is de moeite waard. Wanneer we een parkeerplek gevonden hebben lopen we de klif af naar beneden en door het dorpje. Smalle straatjes met prachtige begroeiing, het is uiterst schattig.

Bij de zee gekomen klimmen we de klif langs het strand op en vinden een mooi plekje om even te zitten met uitzicht over Robin Hood’s Bay, bijkomen van toch een vermoeiende reis.
Na een tijdje dalen we weer af naar het dorpje en zoeken we onze we naar de auto weer op.
Vanaf hier rijden we in 1x naar de Inn waar we 2 nachten zullen verblijven. We komen onderweg nog door Whitby, mooi om te zien, maar we laten een bezoek nu achterwege. Wat wel leuk was: toen Sonja met Lies in 2017 naar Newcastle voer hadden ze een uurtje vaar-vertraging opgelopen waardoor ze nog langs Whitby voeren tijdens het ontbijt. De ruïnes van de Abdij waren goed te zien vanaf het water en nu zagen we het vanaf de andere kant boven de zee uit torenen. Zeker nog iets om ooit te bezoeken..
De A171 stuurt ons bij Whtiby landinwaarts en we krijgen de North York Moors in zicht. Prachtige hoogvlaktes van heide, nu bruin en fris groen, maar in augustus moet dit prachtig paars zijn. De vlakte wordt doorsneden door steile dalen waar ook de dorpjes en boerderijen veelal in gelegen zijn. Er zijn heel wat steile afdalingen te vinden in dit gebied (20 tot zelfs ruim 30%) met prachtige bosjes en waterloopjes. Alle heggen van meidoorn en de bermen staan vol in bloei, dit is een mooie tijd om hier te zijn. We nemen de afslag de hei op en dalen dan af naar Danby. Vlak aan dit gehucht grenst Ainthorp, een nog kleiner gehucht, ik vermoed net die 3 boerderijen en de Fox and Hounds Inn.
We checken in en zijn nog precies op tijd voor de lunch. Thijs een burger en Sonja een Ploughmans lunch, met een pint er bij voor beiden uiteraard. De kamer is keurig en ruim zat en we maken van de gelegenheid gebruik een fikse middagdut te doen, gedrieën. Rond 18.00 schuiven we aan voor een goede pub meal en we gaan op tijd naar de kamer. Leuk is dat precies tijdens onze vakantie Springwatch 3 weken te zien is, dus dat kijken we voor we gaan slapen.
 
naar dag 3